مثل هر کس دیگری، من هم در تمام مراحل زندگی ام با بیشعورهای زیادی سر و کار داشته ام، ولی در بیشتر این مواقع، مثل بیشتر افراد اجتماع، در دام مفاهیم و تعاریف قدیمی بیشعوری گیر کرده بودم. هرگز آن را یک بیماری تلقی نمی کردم و به راحتی قبول کرده بودم بیشعوری نوعی ضعف شخصیتی است که اگر فرد اراده کند، می تواند آن را صالاح کند و از بین ببرد.
اما حالا ماهیت بیشعوری را به خوبی شناخته ام. بیشعوری نوعی اعتیاد است، مانند اعتیاد بهالکل، مواد مخدر و یا وابستگی های دارویی، که سهم مخرب بسزایی بر افراد جامعه دارد. بیشتر بیشعورها، ذره ای از بیشعوری خودشان آگاهی ندارند و البته این امر در مورد خودم هم کاملاً صادق بود، هنگامی که سعی می کردم من هم یک بیشعور باشم ...
نظرات کاربران